انديشه ي حوزه، سال چهاردهم ، شماره ششم،بهمن و اسفند 1387، ص 16

_________________________________________

5) رابطه ي معرفت امام با ايمان چيست؟

6) آيا معرفت امام شرط نجات است؟

اين جستار را مي توان به دو بخش تقسيم کرد؛ بخش نخست به تبيين دقيق مبحث معرفت امام و ارکان و لوازم آن، با اتکا به برخي آثار وزين و موثق اعتقادي شيعه، اختصاص دارد و بخش دوم به برخي احادث مهم در خصوص مبحث معرفت امام و تفسيري که استاد مطهري قدس سره در خصوص آن احاديث ارائه نموده اند، با اتکاء به سخنان خود استاد، اختصاص دارد. در بخش نخست آمده است که منظور از معرفت امام، شناخت شناسنامه اي نيست، بلکه ارکاني دارد که عبارتند از: اعتثاد به وجوب اطاعت از امام، اعتقاد به گواه بودن امام، عقيده به باب الله و سبيل الله بودن امام، اعتقاد به علم الهي امام، اعتقاد به مفسر حقيقي وحي بودن امام، اعتقاد به رکن توحيد بودن امام، اعتقاد به عصمت امام و به راستي مهم، اعتقاد به ضرورت دوستي و محبت امام. در بخش دوم به آراء استاد مطهري قدس سره در خصوص جايگاه معرفت امام در تفکر شيعي و رابطه ي آن با ايمان و عمل و مقوله ي نجات پرداخته شده است. در خصوص مسأله ي نجات، استاد مطهري قدس سره مباحث در خور توجهي دارند که با برخي مباحث کلامي جديد گره خورده است. ايشان در اين خصوص، هم با اتکا به روايات، بحثي درون ديني را مطرح مي نمايند و هم با اتکا به برخي سخنان ابن سينا و ملاصدرا بحثي فلسفي را ارائه مي نمايند.

واژگان کليدي: معرفت امام، ايمان، نجات، انحصار گرايي عقيدتي، انحصار گرايي در حوزه ي نجات، پلوراليسم ديني.

مقدمه

اوضاع و احوال فکري جهان اسلام در شرايط فعلي و با گسترش فناوري ارتباطات و اطلاعات و حجم وسيع مبادله ي فکري در زمان اندک، در کنار