اندیشه دینی دانشگاه شیراز ،شماره 20 ،ص 49

مسأله رستگاری و نجات پیروان ادیان از دیدگاه جان هیک، علامه طباطبایی و استاد مطهری

نویسنده:کربلایی پازوکی، علی

چکیده‌

مسأله «‌نجات» و «رستگاری» پیروان ادیان، ‌تاریخی به قدمت تاریخ ادیان دارد و همواره بخشی از تبادلات فکری و فرهنگی ادیان و بعضاً سبب اختلافات دینی و نزاع‌های مذهبی بوده است. هرچند ادیان عموماً دَعویِ صدق انحصاری دارند، اما انحصارگرایی دینی نجات بخشی در مسیحیت از اهمیت و برجستگی خاصی برخوردار است. در برابر این نگرش انحصارگرایانه بعضی از فیلسوفان دین، نظریه کثرت‌گرایی دینی نجات‌بخشی را تقویت کرده‌اند. حقیقتِ نجات و رستگاری چیست؟ ‌نگرش‌های مختلف در این مورد کدام است؟ و اسلام کدام معیار را برای نجات و رستگاری بیان می‌کند؟ این نوشتار کوشش دارد با بررسی مقایسه‌ای و تحلیل انتقادی مسأله «نجات» از منظر انحصارگرایی نجات بخش مسیحی و «کثرت‌گرایی دینی نجات بخش جان هیک» به کاوش در موضوع «نجات» و «رستگاری» از دیدگاه اسلام بپردازد.

واژه‌های کلیدی:‌ 1- رستگاری 2- کثرت‌گرایی دینی 3 - نجات بخشی

4- ایمان 5- ‌عمل صالح.

1. مقدمه

«‌نجات» و «‌رستگاری» مفاهیمی دینی‌اند بارنگ و بویی کلامی. در برابر آن‌ها واژه «سعادت» که تقریبأ همان بار معنایی را به دوش می‌کشد، بیشتر صبغه‌ای فلسفی دارد(14، ص:11). اهمیت این موضوعات سبب گردیده در طول تاریخ ادیان، سمت و سوی بحث‌های