مجله پژوهش های قرآنی ، شماره 17 و 18، صفحه 75
بدین ترتیب، قرآن رسالت تعلیم و تربیت انسان را به عهده دارد و هر مفسر، پژوهنده و مربی كه بدان روی آورد به گونه ای راهی به شناساندن نظام تربیتی قرآن می جوید و به فرا خور فهم و توانش به تبیین دیدگاه های تربیتی این كتاب آسمانی دست می یابد.
شهید مطهری، از معدود دانشمندانی است كه به دلیل شخصیت علمی، فلسفی و حضور جدی در حوزه مكتب های تربیتی و فلسفی معاصر خود و برخورداری كامل از تمامی ویژگی ها و شرایط لازم برای یك مفسر، توانسته است گام های بلندی در راستای تبیین و ارائه مكتب تربیتی قرآن بردارد، هر چند كه تازه های استاد در این رابطه، هنوز در آثار مختلف ایشان پراكنده اند و ارائه نظام مند آنها همچنان یك نیاز شمرده می شود!
از ویژگی های یافته های تربیتی شهید مطهری از قرآن كه بهره گیری از آن برای نهادهـای پرورشی قـابل توصیه می باشد، توجه همزمان به فلسفه آموزش و پرورش و روش تربیتی قرآن است كه در این نوشته به صورت فشرده، به مطالعه گرفته می شود.
فلسفه تربیت در قرآن
گرچه توجه به فلسفه تربیت، پیشینه ای تاریخی به قدمت خود تربیت دارد و هر مربی و نظام تربیتی به گونه ای دیدگاه های زیربنایی و فلسفی این حوزه معرفتی را نیز به بحث گرفته است، ولی جداسازی فلسفه تربیت از روش تربیتی همچنان فلسفه سایر علوم، گذشته چندان درازی ندارد. تعریف هایی كه برای (فلسفه تربیت) ارائه شده اند، به صورت روشن و تا حدودی همصدا پیوند بایدهای نظام اخلاقی را با مباحث كلی و فلسفی تردید ناپذیر می دانند، از آن جمله گفته اند:
عناصری كه تشكیل دهنده یك نظام تربیتی هستند و به صورت نظامدار و منطقی با هم ارتباط دارند، در حقیقت برآمده و متأثر از پرسش ها و بحث های كلی اند كه ماهیت فلسفی و وجود شناختی دارند و از چیستی انسان (موضوع تربیت) و ارزش های انسانی (محتوای قابل انتقال به تربیت شونده) كه دو عنصر اساسی در نظام تربیتی می باشند، سخن می گویند. (1)
جان دیوئی می نویسد:… اگر بخواهیم تعلیم و تربیت را به عنوان جریان تشكیل گرایش های اساسی،