مجله حكومت اسلامی، شماره 31، ص 296
اساسیترین نیروی سازنده تارخ معاصر ایران، همین نیروی مذهب و ظرفیت بالای مذهب تشیع بوده است
معتقد به «نظام حقوق زن در اسلام» بود و بر «مسأله حجاب» تأكید داشت. با «نظری به نظام اقتصادی اسلام» «مسأله ربا» را حل كرد. «نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر» را مقدمه نهضت اسلامی ایران در بهمن 57 میدانست. «پیرامون انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی» «گفتارها» داشت و به «امدادهای غیبی» باورمند و به «قیام و انقلاب مهدی (عج)» امیدوار بود و در یك كلام «اسلام و مقتضیات زمان» را میشناخت و «تفكّر اسلامی» را احیا كرد.
این همه، از استاد شهید، شخصیت جامعی ساخت كه «حاصل عمر» امام شد. در این میان، شخصیت سیاسی و حیات اجتماعی این بزرگمرد، حدیثی خواندنی دارد. گروهی ناآگاه، او را به عافیتطلبی و به دور از سیاست متهم كردند. ساواك شاه او را «روحانی افراطی» میشناخت و مبارزان مجاهد، او را مغز متفكر نهضت اسلامی میدانستند.
اكنون با مروری كوتاه به حركت سیاسی روحانیت و تبیین راهبرد مبارزات حضرت امام قدسسره بعنوان پرچمدار احیای اسلام ناب محمدی صلیاللهعلیهوآله در عصر كنونی، جایگاه استاد در این نهضت را، از دهه چهل به بعد، بررسی میكنیم سپس با بیان سیر حركت مبارزاتی آن شهید والامقام نشان خواهیم داد كه او به واقع حاصل عمر امام و فرزند خلف آن یگانه دوران بود.
روحانیت و مبارزه
بررسی تحولات سیاسی، اجتماعی ایرانِ معاصر نشان میدهد كه چهار نیروی عمده؛ مذهب، روشنفكری، دولت و بیگانه در این عرصه فعال بودهاند. در این میان، نیروی مذهب از اهمیت بسزایی برخوردار بوده است، به طوری كه میتوان گفت اساسیترین نیروی سازنده تارخ معاصر ایران، همین نیروی