فصلنامه اندیشه حوزه، شماره 57، ص 60
رویكرد جامع گرایانهی استاد كه تركیبی از نگاه عقلانی و عرفانی است، امامان را نه كارشناسان دینی در حد مجتهدان برجسته، بلكه كارشناسان و اسلام شناسانی از جانب خدا و نیز انسانهای كامل معنوی مورد نیاز بشر، به ویژه مسلمانان و شیعیان، بازخوانی مینماید.
به همین دلیل استاد به دنبال كشف اصول و قواعد زندگی آنان میباشد و بر این اساس به شیوهی تطبیقی تعارضات ظاهری عملكرد آنان را تفسیر نموده و خطوط استراتژی آنان را تبیین مینماید. نگاه پویای استاد موجب زنده بودن و كاربردی نمودن این مباحث را فراهم مینماید.
استاد در كنار این مباحث كلیدی به آسیب شناسی برداشتهای غلط از سیره نیز توجه دارد. شیوهی استاد همچون شیوهی مصلحان و احیاگران فكر دینی در سدهی معاصر میباشد. این روش میتواند الگوی مطالعات دین پژوهی محققان حوزوی و دانشگاهی قرار گیرد تا راه ناتمام استاد ادامه یابد و گامهای فراتر برداشته شود.
واژگان كلیدی: سیره، امام (امامان علیهمالسلام )، امامت، اصول و قواعد.
مقدمه
بررسی اصولی و روششناسی موضوع امامت و سیرهی امامان علیهمالسلام از منظر استاد مطهری از مبرمترین مسؤولیتها و از جدیترین نیازهای كنونی حوزههای علمیه و دانشگاهها میباشد. این حركت نه تنها ما را به شناخت عمیق اندیشههای اسلام رهنمون میشود و موجب گسترش دینشناسی و دینپژوهی میگردد، بلكه پژوهشگران و محققان را به تكمیل و ادامهی راه آن استاد فرزانه تشویق مینماید.
سیره در آثار استاد مطهری
ممكن است گمان شود بحث از سیره در مجموعهی آثار استاد همان سیری در