• معاد
/90

معاد، ص 11

دادهاند این بوده که اسلام درباره معاد یک امر علاوهای از ما خواسته؛ یعنی نخواسته ما فقط آن را به عنوان یکی از ضروریات اسلام و به طفیل قبول نبوت، قبول کرده باشیم، بلکه خواسته به آن مستقلا ایمان و اعتقاد داشته باشیم «1». و لهذا قرآن بر قیامت استدلال میکند (چه آن نوع استدلالی که پایه آن توحید است و چه آن استدلالی که پایه آن نظام خلقت است «2») ولی بر روزه استدلال نمیکند.

پس سرّ اینکه معاد را جزء اصول دین قرار دادهاند این بوده که راه استدلال بر آن- لا اقل تا اندازهای- باز بوده و قرآن میخواسته است که مردم به قیامت [به عنوان یک مسأله مستقل اعتقاد پیدا کنند.]

پیوستگی زندگی دنیا و زندگی آخرت

انسان در آخرت آنچنان است که اینجا خودش را بسازد؛ اینجا اگر خودش را کامل بسازد آنجا کامل است و اگر ناقص بسازد ناقص است، اگر خودش را کور قرار بدهد آنجا کور است و اگر خودش را کر قرار بدهد آنجا کر است و اگر خودش را از

______________________________
(1). ولو اینکه مثلا به نبوت اعتقاد نداشته باشیم. (اینکه میگویم «ولو اینکه به نبوت اعتقاد نداشته باشیم» به اینمعنا نیست که بخواهم از نبوت صرف نظر کنم، بلکه میخواهم بگویم مسألهای است که اسلام از ما خواسته مستقلا به آن ایمان داشته باشیم.)

(2). در قرآن دو نوع استدلال بر معاد هست. یک نوع استدلال بر اساس توحید است که قرآن میگوید ممکن نیست خدا خدا باشد ولی معادی نباشد، یعنی اگر معاد نباشد خلقت عبث است. افَحَسِبْتُمْ انَّما خَلَقْناکمْ عَبَثاً وَ انَّکمْ الَینا لا تُرْجَعونَ [آیا چنین پنداشتید که ما شما را عبث آفریدهایم و به سوی ما بازگشت نخواهید کرد؟! مؤمنون/ 115.] قرآن در واقع این طور میگوید: یا باید بگویید خدایی نیست، پس خلقت و آفرینش عبث و باطل و بیهوده است (دنبال حکمت در خلقت نباید رفت و مانعی نخواهد داشت که خلقت بر عبث و بیهوده باشد) و یا اگر خدایی هست که جهان را آفریده است معادی هم باید باشد، [چون] معاد متمم و مکمل خلقت و جزئی از خلقت است که با نبودن آن خلقت ناقص و عبث و بیهوده است.

یک سلسله استدلالهای دیگر هم در قرآن هست که همان نظام موجود و مشهود را دلیل بر قیامت قرار میدهد. در اولِ سوره حج و مؤمنون میفرماید: ایهاالناس! اگر در بعث و قیامت شک و ریب دارید، پس خلقت خودتان را ببینید که شما را از نطفه آفریدیم و نطفه را از خاک آفریدیم، بعد نطفه را به علقه و علقه را به مضغه تبدیل کردیم، بعد برای مضغه استخوان قرار دادیم، بعد [بر استخوانها] گوشت پوشاندیم، بعد شما را به صورت طفل درآوردیم. در ادامه میفرماید: ثُمَّ إِنَّکمْ بَعْدَ ذلِک لَمَیتُونَ. ثُمَّ إِنَّکمْ یوْمَ الْقِیامَةِ تُبْعَثُونَ (مؤمنون/ 15 و 16)؛ کأ نّه فرموده: و همچنین همین راهی را که تا حالا آمدهاید ادامه میدهید تا منتهی میشود به قیامت.


صفحه:
کتابخانه دیجیتال بنیاد شهید مطهری