اسلام و نیازهای زمان، جلد 2، صفحه:9

طرح اشکال و پاسخ اجمالی‏

اشکال در مسئله اسلام و مقتضیات زمان اشکال همزیستی و هماهنگی دو شی‏ء است که در طبیعت خودشان بر ضد یکدیگرند. یکی از ایندو در طبیعت خودش ثابت و لایتغیر است و دیگری در طبیعت خودش متغیر و سیال و ناثابت است.

اسلام به حکم اینکه دینی است نسخ ناپذیر، تغییرناپذیر و جاودانی است. و از طرف دیگر مقتضیات زمان به حکم اینکه در زمان قرار گرفته است و هرچه که در زمان قرار می‏گیرد و از آن جمله مقتضیات و شرایط زندگی بشر، ناثابت و متغیر است و به یک حال باقی نمی‏ماند، [تغییر می‏پذیرد.] در این صورت دو چیز که یکی خاصیت ذاتی‏اش ثبات است و دیگری خاصیت ذاتی‏اش تغییر و تحول است، چگونه می‏توانند با یکدیگر همزیستی و هماهنگی داشته باشند؟ و بالاتر [اینکه‏] آن که ثابت است بخواهد هادی و راهنمای آن چیزی باشد که متغیر است! در حالی که این ثابت حتی نمی‏تواند پا به پای آن متحول باشد چون حرکتی ندارد، چگونه می‏تواند راهنما و هادی آن باشد؟.

اینجاست که طبعاً این تضاد و تناقض در می‏گیرد: یا ثابت باید متغیر را همشکل خودش بکند؛ یعنی زمان را متوقف کند و مانع تغییرات و تحولات زندگی بشر بشود، و یا باید این متغیر آن ثابت را همرنگ و همشکل خودش بکند؛ یعنی‏دائماً در آن، تغییرات و نسخها و اصلاحها و آرایشها و پیرایشهایی ایجاد کند، و هیچ کدام از اینها واقعاً هماهنگی