آشنایی با قرآن 4، ص: 14

نمی‏شماریم. «وَ انْزَلْنا فیها ایاتٍ بَیناتٍ‏» و ما در این سوره یک سلسله آیات بینه (آیات بزرگ روشن) فرستاده‏ایم.

ممکن است مقصود تمام آیات سوره باشد یا- آن طور که علامه طباطبایی در تفسیر المیزان‏ می‏فرمایند- مقصود آن آیاتی است که در وسط سوره آمده و درواقع آن آیات ستون فقرات این سوره است. سایر آیات سوره راجع به آداب و اخلاق جنسی است و آن آیات مربوط به اصول عقاید است، که وجه تناسبش را بعد بیان می‏کنیم.

به هر حال قرآن می‏گوید ما این سوره را فرود آورده‏ایم و مقررات و محتوای این سوره را که در زمینه آداب و اخلاق جنسی است حتم شمرده‏ایم و یک سلسله آیات بینه در آن فرود آورده‏ایم برای بیداری و آگاهی بشر، «لَعَلَّکمْ تَذَکرونَ‏» باشد که شما یادآوری شوید، آگاهی پیدا کنید، از غفلت خارج گردید.

فرق است میان «تفکر» و «تذکر». تفکر آنجایی است که یک مسئله‏ای را که انسان بکلی نسبت به آن جاهل و نادان است و نمی‏داند، به انسان می‏آموزند. قرآن در بسیاری از موارد، دم از تفکر می‏زند. تذکر در مسائلی است که فطرت انسان خود به خود صحت آن مسائل را درک می‏کند ولی باید یادآوری کرد و توجه داد. قرآن مخصوصاً آداب و اخلاق جنسی را به عنوان «تذکر» بیان می‏کند، شاید یک علتش احترام گزاردن به بشر است. می‏فرماید ما شما را به این مسائل متوجه می‏کنیم، یعنی مسائلی است که اگر خودتان هم بیندیشید می‏فهمید، ولی ما شما را متذکر و متوجه می‏کنیم.

مجازات زنا

آیه بعد مربوط به مجازات فحشا (فحشای به معنی زنا) است. می‏فرماید: