آشنایی با قرآن 3، ص: 13

حال شما] بهبودی بخشید. شما جماعتی اندک بودید، از برکت اسلام و ایمان، کثیر شدید و بر عده‏تان افزوده شد. قرآن می‏گوید: مُسْتَضْعَفونَ فِی الْارْضِ‏ در روی زمین مردمی ناتوان بوده، به حساب نمی‏آمدید. کلمه «مستضعف» از ماده ضعف و ضعیف است، یعنی ناتوان شمرده شده.

شما همین حالا بعضی ملتها را می‏بینید که آنها را به حساب نمی‏آورند، ولی روی بعضی دیگر حساب می‏کنند. وَ اذْکروا اذْ انْتُمْ قَلیلٌ مُسْتَضْعَفونَ فِی الْارْضِ‏ به یاد آرید زمانی را که شما ناتوان بودید و روی شما حساب نمی‏شد، ولی اکنون به خاطر اسلام و مسلمانی روی شما حساب می‏شود. نه تنها دیگران روی شما حساب نمی‏کردند بلکه ضعف و ناتوانی شما به قدری زیاد شده بود که خودتان هم روی خودتان حساب نمی‏کردید. نزدیک بود مردمی حمله کنند شما را بربایند مثل کرکسی که گنجشکی را برباید. ترس داشتید حمله کنند و هستی و نیستی شما را ببرند. ولی پس از ایمان و به کار بستن دستورات اسلام و قرآن، شما را مأوی‏ داد.ببینید! آثارش را خدا در همین دنیا ظاهر می‏کند: شما ضعیف شدگان را تقویت کرد:

«ایدَکمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَکمْ مِنَ الطَّیباتِ‏» از نعمتهای پاکیزه‏ای که محروم بودید در همین دنیا به شما داد. از این دنیای پر از نعمت که دیگران استفاده می‏کردند و شما محروم بودید روزیهای پاکیزه‏ای نصیب شما کرد و شما از آنها استفاده کردید. ولی باید دانست که هدف نهایی این نیست. این مقدمه است برای توجه به خدا و نعمتهای الهی. این، اولِ دادن نعمتهاست برای هدفی که آن، شکر و سپاسگزاری خداست:

لَعَلَّکمْ تَشْکرونَ.