فصلنامه حکومت اسلامی، شماره 31،ص 225

مبنای مردم سالاری لیبرال می باشد .

«آزادی » و «انتخاب » دو شاخصه مهم مردم سالاری

در دموکراسی یا مردم سالاری و حکومت مردم، باید آرا و اندیشه های مختلف آزادانه عرضه گردند و نمونه ها و الگوهای گوناگون از طرف صاحبان فکر و اندیشه تبیین شود و امکان انتخاب از میان گزینه های متفاوت حاصل گردد و آن گاه مردم از میان گزینه های ارائه شده، یکی را انتخاب کنند . در جامعه ای که فقط صاحبان یک نظر حق ارائه الگوی مورد نظر خود را دارند و مخالفان و صاحبان نظریه های بدیل امکان ارائه الگوی مورد نظر خود را ندارند و مردم در عمل امکان انتخاب پیدا نمی کنند، مردم سالاری وجود ندارد .

نویسنده کتاب «در باره دموکراسی » می گوید:

«دموکراسی فرصت هایی را فراهم می کند برای: 1 . مشارکت واقعی 2 . رای برابر (همه افراد از فرصتی مساوی و کارآمد در رای دادن برخوردار می شوند) 3 . به دست آوردن درک روشن و آشنا شدن با سایر سیاست های جایگزین و عملی و پیامدهای اجتماعی آنها و ...» (4)

کارل پوپر از نظریه پردازان دموکراسی می گوید:

«دموکراسی; یعنی ایجاد زمینه ارائه برنامه های مختلف و فراوان و بالا بردن امکان انتخاب خوب جامعه و آموزش دادن افراد و بالا آوردن سطح فهم و شعور آنها و متعالی ساختن خواست های آنان . دموکراسی این نیست که [از باب مثال] فقط برنامه های سطحی و مبتذل و مطابق با خواسته های حیوانی عامه ارائه شود، با این توجیه که اینها خواست مردم است; و بدون ایجاد امکان انتخاب های دیگر به ارائه همان برنامه ها با همان کیفیت یا مبتذل تر ادامه دادن و بعد بگوییم: ما به مردم آن چیزی را که انتظار دارند، ارائه می کنیم » و مردم را هم در چند آمار ملاحظه کردن بدون اینکه لحاظ شود این آمارها فقط در چارچوب داده هاست; یعنی آمار از میان آنچه ارائه شده اینها را انتخاب کرده و پسندیده اند ولی چه بسا و قطعا اگر برنامه های بهتری ارائه شود، انتخاب، چیز دیگری خواهد بود، دموکراسی به هیچ وجه مانع از هدایتگری نیست [بلکه مانع از قیمومت است] . دموکراسی به هیچ وجه مانع از آن نمی شود کسانی که چیزی را می دانند آن را به کسانی که نمی دانند منتقل کنند . به عکس، دموکراسی همواره تلاش کرده است که سطح آموزش را بالا ببرد و این آرزوی مهم دموکراسی است . روح دموکراسی همواره ارائه بهترین امکانات و بهترین شانس را به همه توصیه می کند .» (5)