مطالعات راهبردي زنان،سال دوازدهم، شماره 46،زمستان1388،ص52
قيصري مي‌نويسد: «اِعلم ان المرأة باعتبار الحقيقه عين الرجل و باعتبار التعين يتميز کلّ منهما عن الاخِر...» (ر.ک. قيصري، سال1416 ق: ص 458). بنابراين به نظر مي‌رسد در فهم و داوري پيرامون «عدالت جنسيتي» اولاً، بايد بين انسان بودن زن و مرد و معيار انسانيت قبل از اين که زن يا مرد باشند، تفکيک قائل شد، تا تميز بين هويت حقيقي و حقوقي يا حقيقت و تعين و تشخّص وجودي آنها صورت گيرد و سخن از تساوي يا تفاوت در چنين نگاه و نگره‌ايي رخت بربندد. ثانياً، با فهم تک سرشتي بودن آنها ريشه تفاوت‌ها را در تناسب و آن هم کتاب خلقت جستجو کرد و تشابه را جانشين تساوي نکرد. ثالثاً، مفهوم و مبناي «عدالت» و «جنسيت» را شناخته و به داوري و ارزش‌گذاري پرداخت. در اين نوشتار به بررسي مفاهيم و مباني «عدالت جنسيتي» در آفاق انديشه، بينش و گرايش حکيم متأله علامه سيد محمد حسين طباطبايي (رض) و فيلسوف الهي علامه شهيد مطهري (رض) پرداخته ميشود.
1) مفهوم‌شناسي
يکي از بحث‌هاي کليدي و کلان در داوري‌ها و ارزش‌گذاري‌ها تصور صائب، صادق، جامع و کامل از مفاهيم به کار رفته در موضوع و محمول‌هاي علمي- معرفتي است. يعني منطق فهم در ساحت تصديق چه در ايجاب و چه در سلب اقتضاء مي‌کند که درک و دريافت يا تصور از اطراف گزاره‌هايي که تشکيل ميشود، روشن و فراگير باشد. به همين دليل در منطق آمده: «تصديق بلاتصوّر محال است». بنابراين از حيث «معرفت شناختي» و تحليل آموزه‌ها و گزاره‌هاي «فلسفي»، «علمي» و «ديني» بايسته است