فروغ اندیشه، شماره دهم ويازدهم،‌ ص29

بی‏حقیقتی است،با او ناسازگار است به این جهت اصلا جنسش با دروغ ناسازگار است؛او از سنخ قدرت و ملکوت است پس با عجز و ضعف و زبونی ناسازگار است؛از سنخ علم است‏ با جهل ناسازگار است؛از سنخ نور است با ظلمت ناسازگار است.از سنخ حریت و آزادی‏ است،چون من واقعی،انسان آزاد است پس با ضد آزادی‏ها و ذلّت‏ها،با بردگی اعم از اینکه‏ انسان بخواهد بردهء انسان دیگری باشد یا بردهء شهواتش که ناخود اوست با آن ناسازگار است. از سنخ قداست یعنی تجرد و ماورای خاکی بودن است با آلودگی‏های خاکی و اینکه انسان‏ اسیر طبیعت بشود،ناسازگار است.

پس توجه به«من»،به عنوان فردی که الان دارم زندگی می‏کنم در مقابل افراد دیگر که‏ جنگ‏ها همه به‏خاطر این است یا به قول عرفا«من»،به عنوان یک«تن و آنچه شئون این تن‏ است»از قبیل خوردنی‏ها،خوابیدنی‏ها،شهوات جنسی،همان منی است که باید آن را تحت‏ کنترل درآورد و به چشم یک دشمن به آن نگاه کرد که اختیار را از انسان نگیرد باید به چشم‏ یک نوکر به او نگاه کرد تا مبادا چشم ارباب را غافل ببیند.این من شخصی در مقابل‏ سایر افراد.

ولی آن«من»که تحت عزت نفس،قوّت نفس،کرامت نفس،شرافت نفس،حریّت نفس‏ از او یاد شده،دیگر در آن من و ما وجود ندارد؛او همان جوهر قدسی الهی است که در هر کسی هست و لازم نیست که آن را کسب کند.هرکس اگر به ذات خود مراجعه کند.می‏بیند که یک سلسله صفات با او متناسب است و یک سلسله صفات را پایین‏تر از شأن خود می‏داند، حقارت می‏داند همانطور که اگر یک تابلوی نفیسی را در زباله بیندازند،احساس می‏کند که‏ جای این تابلو در میان زباله‏ها نیست.همینطور وقتی وقتی که خود را آلوده می‏بیند(این احساس را دارد و از خودش بدش می‏آید.)

این«من»یک فرد است و در مقابل آن افراد قرار می‏گیرند آن«من»،معناست و در مقابل‏ معانی قرار می‏گیرد.این من،می‏خواهد حساب خودش را از افراد جدا کند می‏گویند«نکن»، آن من می‏خواهد خود را از معانی که از شأن او پایین‏تر است،جدا کند.می‏گوید«بکن»24

افلاطون می‏گوید:«اما آنکس که هدفش در دنیا تنها لذت‏طلبی به وسیله خوردنی‏ها و نوشیدنی‏ها و...است که ثمره و نهایت آنها چیزی جز بوی بر نیست و نیز جماع و لذت‏ جنسی؛پس نفس عقیله او توان و مجال تشبّه به باریتعالی را نمی‏یابد.»سپس افلاطون قوه‏ شهویه انسان را به خوک و قوه غضبیه‏اش را به سگ و قوه عقلیه‏اش را به فرشته تشبیه کرده‏ می‏گوید:«کسی که شهوت بر او غلبه کند و هدفش ارضای آن باشد،مانند خوک است و آنکه