قبسات ، سال نهم ، زمستان 1382 و بهار 1383،ص 333

______________________________

خانواده براي استاد، محيط علم و عمل و تقوا و روحانيت و فضليت بود و هدايت رحماني و الطاف پنهاني الاهي نيز شامل حال شده؛ به گونه اي که شعله هاي عشق و ايمان در وجود او تجلّي يافت. (واثقي، 1378: ص27).

1ـ2. تفکّر و انديشه دربارة توحيد و جهان هستي و تحصيل علوم ديني

استاد از همان ابتداي جواني، شور و حرارت خاصّي به فلسفة الاهي و توجيه هستي، انسان، عرفان و توحيد داشت و از اين رهگذر است که عارفان، فيلسوفان و متکلّمان در نظر او بزرگ جلوه کردند. اين شيفتگي و علاقه توأم با ذهن نقّاد و جست‌وجو گر استاد، باعث شد که به انديشه هاي فلسفي، عرفاني و کلامي روي آورد تا سرانجام خود، قهرمان بزرگ صحنة اين انديشه‌ها شود. (همان 1378: ص 29).

1ـ3. نقش استادان رباني در تکوين شخصيت استاد مطهر:

شخصيت فکري و روحي شهيد مطهري، به شدّت تحت تاثير شخصيت امام خميني(ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي قرار داشت.

اين رابطة متقابل معنوي به گونه اي بود که حضرت امام خميني در مورد استاد پس از شهادتش فرمود:

من اگر چه فرزند عزيزي که پاره تنم بود از دست دادم، لکن مفتخرم که چنين فرزندان فداکاري در اسلام وجود داشت و دارد (نمايندگي ولي فقيه در سپاه، 1369 : ص24).

همچنين مرحوم ميرزا علي آقا شيرازي اصفهاني، از جمله استادان مبرّزي است که استاد مطهري سخت تحت تأثير اين عالم ربّاني قرار داشت؛ به طوري‌ که امکان نداشت نامي از او برده شود و استاد در وصف او چيزي نگويد.

استاد مطهري قبل از مهاجرت حضرت آيت‌الله بروجردي به قم، در بروجرد به ديدار وي رفته، از وجودش استفاده مي کرد. پس از مهاجرت آقاي بروجردي به قم نيز در درس فقه و اصول وي شرکت مي‌جست. حضرت آيت‌الله بروجردي، مهم‌ترين استاد فقه و اصول مرحوم مطهري به‌شمار مي‌رفت (واثقي، 1378: ص42).