قيام و انقلاب مهدی عليه‏السلام‏ صفحه: 14

ستمكاران و جباران برای هميشه‏ «1»، و آينده درخشان و سعادتمندانه بشريت‏ «2» را نويد داده است.

اين انديشه بيش از هر چيز مشتمل بر عنصر خوشبينی نسبت به جريان كلی نظام طبيعت و سير تكاملی تاريخ و اطمينان به آينده و طرد عنصر بدبينی نسبت به پايان كار بشر است كه طبق بسياری از نظريه‏ها و فرضيه‏ها فوق‏العاده تاريك و ابتر است.

انتظار فرج‏

اميد و آرزوی تحقق اين نويد كلی جهانی انسانی، در زبان روايات اسلامی «انتظار فرج» خوانده شده و عبادت، بلكه افضل عبادات شمرده شده است. اصل «انتظار فرج» از يك اصل كلی اسلامی و قرآنی ديگر استنتاج می‏شود و آن اصل «حرمت يأس از رَوح اللَّه» است.

مردم مؤمن به عنايات الهی، هرگز و در هيچ شرايطی اميد خويش را از دست نمی‏دهند و تسليم يأس و نااميدی و بيهوده‏گرايی نمی‏گردند. چيزی كه هست اين «انتظار فرج» و اين «عدم يأس از روح اللَّه» در مورد يك عنايت عمومی و بشری است نه شخصی يا گروهی، و بعلاوه توأم است با نويدهای خاص و مشخص كه به آن قطعيت داده است.

______________________________

(1). وَ نُريدُ انْ نَمُنَّ عَلَی الَّذينَ اسْتُضْعِفوا فِی الْارْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ ائِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ. وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِی الْارْضِ وَ نُرِی فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنودَهُما مِنْهُمْ ما كانوا يَحْذَرونَ (قصص/ 5 و 6).

(2). قالَ موسی‏ لِقَوْمِهِ اسْتَعينوا بِاللَّهِ وَ اصْبِروا انَّ الْارْضَ لِلّهِ يورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ (اعراف/ 128).