مسئلۀ حجاب، ص: 13
که این لختی منحصراً در روی صحنه و برای ضرورت هنر باشد، مینویسد:
«... برهنگی بیماری عصرماست. من پیرمردم و شاید حرفهای خندهآور بزنم. اما به گمان من تن عریان تو باید از آنِ کسی باشد که روح عریانش را دوست میداری. بد نیست اگر اندیشه تو در این باره مال ده سال پیش باشد، مال دوران پوشیدگی. نترس این ده سال تو را پیرتر نخواهد کرد. به هر حال امیدوارم تو آخرین کسی باشی که تبعه جزیره لُختیها بشوی ...»
نویسنده این نامه به داشتن بعضی افکار انسانی معروف است. این سخنان وی نشانه دیگری است از بهرهمند بودن او از برخی افکار انسانی.
همانطور که در مقدمه چاپ اول این کتاب به اطلاع خوانندگان محترم رسید، محتوای اصلی و اوّلی این کتاب یک سلسله بحثها و درسها بوده است که در جلسات انجمن اسلامی پزشکان القا شده است و پس از استخراج از ضبط صوت و تنظیم و اصلاح عبارات و اضافه برخی از مطالب به صورت کتاب درآمده است.
چاپ دوم تجدیدنظرهایی نسبت به چاپ اول به عمل آمد و در مقدمه آن چاپ متذکر شدیم که در تجدیدنظر هیچ مطلبی حذف نگردید بلکه یک سلسله مطالب اضافه شد.