امدادهای غیبی در زندگی بشر، ص 156
انفاقات
نمونه دیگر برای نشان دادن رشد و بی‌رشدی، انفاقات مردم است، پول‌هایی که مردم به عنوان انفاق و فی سبیل الله مصرف می‌کنند؛ نوع مصارفی که انتخاب می‌کنند نمایانگر سطح رشد اسلامی مردم است.
قرآن کریم در باب اثر انفاقات بیان عجیبی دارد؛ هم برای انفاقات بجا و مصارف مفید (در اصطلاح قرآن «فی سبیل الله») مثل می‌آورد و هم برای انفاقات غلط مثل می‌آورد. مثلی که برای انفاقات بجا می‌آورد این است:
مَثَلُ الذینَ یُنفِقونَ اَموالَهُم فی سبیلِ اللهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ اَنبَتَت سَبعَ سَنابِلَ فی کُلِ سُنبُلَهٍ مِاهٌ حَبَّهٍ وَاللهُ یُضاعِفُ لِمَن یَشاءُ وَاللهُ واسِعٌ عَلیمٌ[1]
داستان کسانی که اموال خویش را در راه خدا انفاق می‌کنند داستان دانه‌ای است که هفت خوشه رویانیده باشد و در هر خوشه صد دانه باشد، و البته خدا برای هر کدام بخواهد از این هم بیشتر (دو برابر) می‌دهد، خدا گشایش دهنده و داناست.
این اثر انفاقاتی است که بجا و در راه خدا یعنی راه خیر عموم مصرف شود، که حداقل هفتصد برابر می‌شود.
اما مثلی که برای انفاقات غلط می‌آورد:
[1] بقره/261.