ده گفتار، ص 17

تقوا [ (ده گفتار)]

افَمَن اسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی‏ تَقْوی‏ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَیرٌ امْ مَنْ اسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی‏ شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ فی نارِ جَهَنَّمَ وَ اللَّهُ لایهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمینَ‏ «1».

موضوع سخن، تقوا از نظر اسلام است. وضع این جلسه که قرار است فعلًا در هر ماه یک بار تشکیل شود برای ایراد یک سخنرانی به معنای فنی نیست، بلکه هدف این جلسات تحقیق و مطالعه جدی در اطراف یک سلسله موضوعات دینی است.

بنابراین اگر احیاناً از مراسم عادی در سخنرانیهای معمولی خارج شدیم، از وضعی که خودمان تصمیم گرفته‏ایم خارج نشده‏ایم. مثلًا ممکن است احتیاج پیدا کنیم در وسط سخنرانی

______________________________
(1) توبه/ 109: [آیا آن کس که بنای خود را بر اساس تقوای از خدا و خشنودی او نهاده بهتر است یا آن که بنای خود را بر لبه پرتگاهی که نزدیک فرو ریختن است نهاده، که در این صورت وی را در آتش دوزخ می‏افکند؟ و خداوند گروه ستمگران را هدایت نمی‏کند.]