فلسفۀ اخلاق‏، صفحه: 100

که یک وجدانی دارد ستایشگر علی واقع می‏شود.

ابن شهر آشوب وقتی که مناقب را می‏نویسد، مدعی است الآن که من مناقب را می‏نویسم هزار کتاب مناقب (مناقب علی علیه السلام) وجود دارد. حالا من نمی‏دانم آن کتابها را هم در کتابخانه‏اش داشته یا لااقل فهرست آنها را داشته است. این ناشی از فطرت بشر است. همین‏طور که فطرت بشر در مقابل یک زیبایی نظیر زیبایی یوسف مجذوب می‏شود- که قرآن مجید داستان یوسف را در نهایت زیبایی و فصاحت و بلاغت بیان کرده که واقعاً حیرت‏آور است: فَلَمّا رَأَینَهُ اکبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ ایدِیهُنَّ و قُلْنَ حاشَ لِلَّهِ ما هذا بَشَراً انْ هذا الّا مَلَک کریمٌ‏ «1»- آری، همین‏طور که چهره یوسف فطرت بشر را مجذوب خود می‏کند، چهره معنوی یک انسان کامل هم بشرها را از عمق فطرتشان مجذوب خویش می‏نماید.

یا حسین بن علی علیه السلام. پیغمبر فرمود: انَّ لِلْحُسَینِ مَحَبَّةً مَکنونَةً فی قُلوبِ الْمُؤْمِنینَ‏ «2» یک محبت پنهان و مخفی [نسبت به حسین علیه السلام در دل مؤمنین وجود دارد.] این کلمه «مکنونه» خیلی معنی دارد؛ یعنی در دلهای مؤمنین وجود دارد و احیاناً خودشان توجه ندارند؛ ولو ناآگاهانه، محبت حسین در دل هر مؤمنی وجود دارد. شاید بعضی خیال کنند که این یعنی خداوند یک محبتی را از بیرون به‏طور قسری و جبری آورده در دلهای مؤمنین قرار داده است. نه، در عمق فطرت هر مؤمنی تقدیسِ مانند حسینی هست. اگر حسین علیه السلام هم نبود و حسین دیگری بجای او می‏بود همانند او که کار او را کرده بود، مگر دلهای پاک مؤمنین می‏توانستند ستایشگر او نباشند و او را دوست نداشته باشند؟! یک زن که فقط یک بچه دارد و آن یکدانه بچه‏اش می‏میرد، چگونه می‏گرید؟ برای حسین اینچنین باید گریست.

و لا حول و لا قوة الّا باللَّه العلی العظیم و صلّی اللَّه علی محمّد و آله الطاهرین.

______________________________
(1). یوسف/ 31 [ترجمه: چون زنان مصری یوسف را دیدند او را بزرگ یافتند و دستهایشان را (بجای ترنج) بریدند و گفتند: تبارک اللَّه که این پسر نه آدمی است بلکه فرشته بزرگ حسن و زیبایی است.]

(2). مستدرک، ج 2/ ص 211؛ لؤلؤ و مرجان، ص 38؛ بحار، ج 43/ ص 272، با تعابیر مختلف.