پنج مقاله، ص 74

معمولی وهم در اصل عربی فرق است بین قصور و تقسیر قصور عبارت است از ترک از روی عجز و ناتوانی و تقصیر عبارت است از ترک از روی اهمال و سستی (رجوع شود به المنجد) و در این آیه تاسف و افسوس بر تقسیر های گذشته است نه بر قصورهای گذشته بنا براین صحیح این بود که آیه سوره زمر را این طور ترجمه می کردند : (ای دریغ بر آنچه در برابر خدا یا درباره خدا) تقصر کردم.

برگردیم به آیه مورد بحث در سوره یس در همین آیه علاوه بر آنچه گذشت الف و لام (العباد) عهد ذکری و در مقام اشاره به قومی گرفته  شده که در آیه پیش هلاکت آنها بیان شده و به همین مناسبت جمله (ما یاتیهم ) که مشتمل بر فعل مضارع استن و دلالت بر دوام و استمرار می کند ب معنای ماضی ترجمه شده و ترجمه به این صورت در آمده (ای پشیمانی بر این بندگان که پیغمبری نیامدشان مگر او را استهزا می کردند ) در صورتی که این آیه کریمه در مقام بیان یک اصل کلی است و بعد از ذکر قصه ای که مشتمل است بر استهزا قومی نسبت به فرستادگان خودشان به بیان یک اصل کلی می پردازد که راه و روش مردم روزگار همواره این است