آیندۀ انقلاب اسلامی ایران، ص: 198

این وظیفه روحانیت است.

لزوم اصلاح عزاداریها

مسجدها باید محفوظ بماند، امامت جماعت‏ها باید محفوظ بماند، منبرها باید محفوظ بماند، روضه‏ها باید محفوظ بماند، ذکر مصیبت‏ها باید محفوظ بماند اما باید اصلاح شود. تحریفات در ذکر مصیبت‏ها الی ماشاءاللَّه است. جعل، دروغ، وضع در این قضایا الی‏ماشاء اللَّه است و اینهاست که روضه‏ها و ذکر مصیبت‏ها را کم اثر کرده والّا اصل روضه و ذکر مصیبت باید باقی بماند و مسئله امام حسین و اشک ریختن برای امام حسین و محرّم و عاشورا و تظاهرات برای محرّم و دسته بیرون آمدن، تمام اینها باید محفوظ بماند ولی البته من نمی‏گویم حتما باید به آن شکلی که از زمان قاجاریه معمول شده که بیشتر از قفقاز به این طرف آمده انجام شود و حتما اینها هم باید باشد. اینها کارهای جدیدی است که بیرون آمده، بسیاری از اینها درست نیست و باید عزاداریها را اصلاح کنیم. شیعه قسمتی از کیان خودش را با همین حَنین‏ها و ناله‏ها و فریادها و شکایت کردن از ظلم‏ها حفظ کرده‏است.روضه‏هایی که تا حالا بوده، آیا خیال می‏کنید نقشی در این انقلاب نداشت؟ همینها بود که از یزید و ابن زیاد و عمر سعد چنین چهره‏هایی ساخت، بعد ظالمها را در چهره یزیدها و ابن زیادها و عمر سعدها نشان داد و همین خودش منشأ حرکت در میان مردم شد.

ریان بن شبیب می‏گوید در روز اول محرّم رفتم خدمت ثامن‏الحجج (علیه آلاف التحیة و الثناء) امام رضا علیه السلام، دیدم حال حضرت منقلب است و دارد در خانه اشک می‏ریزد. من هم غافل و بی خبر، تعجب کردم که چرا حضرت این طور است.پرسیدم: آقا چرا حالتان این طور است، آیا حادثه‏ای پیش آمده؟ فرمود: مگر نمی‏دانی امروز روز اول محرم و روز مصیبت ما اهل بیت است؟! بعد حضرت به من رو کرد و فرمود: پسر شبیب! هرگاه بر چیزی خواستی بگریی بر جدّ ما حسین بن علی علیه السلام گریه کن.چرا ائمه ما ذکر مصائب مادرشان زهرا را می‏کردند و می‏گریستند؟ اصلا چرا حضرت زهرا دستور داد شبانه دفنش کنند؟ چرا فرمود نمی‏خواهم کسی از کسانی که به من ظلم کرده‏اند در تشییع جنازه‏ام شرکت کنند؟ برای این که می‏خواست این